The
Collaro-Conquest RC456. One
High Fidelity Record Changer.
Γεννημένο στην Αγγλία το 1956-58 (συμπεριλαμβάνω την περίοδο κύησης), με ξύλινη, επεν(δε)δυμένη
βαλίτσα Σουηδίας, μετοίκησε πιθανότατα το 60 στην Ελλάδα, όπου και μεσουράνησε τις επόμενες δεκαετίες συνοδεύοντας ηχητικά και με την παρουσία του, συλλογικές εκδηλώσεις και ιδιαίτερες προσωπικές στιγμές ανθρώπων που το περιέβαλαν. Τα τελευταία χρόνια, ‘κλεισμένο στον εαυτό του’ στο πατάρι, είχε αποσυρθεί στο σκοτάδι της σιωπής. Τη βραδιά της μετακόμισης του ιδιοκτήτη, εγκαταλελειμμένο, ρυπαρό και σε βαριά κατάσταση μη λειτουργίας, περίμενε στους κάδους της κεντρικής πλατείας το πρωινό δρομολόγιο, σφυρίζοντας ‘υπέρηχα’ κάτι από τα παλιά. Μια γλυκιά νοσταλγική μελωδία, απ’ αυτές που έλκουν ράτσες του είδους μου και με κάνουν να ουρλιάζω μέσα στη νύχτα.
Κάθομαι να το επιδιορθώσω. Το έκανα βίδες. 1 κουζινόχαρτο, μισό μπουκάλι οινόπνευμα, 20 μπατονέτες και πάστα γυαλίσματος. Και τρίψιμο. Πολύ τρίψιμο. Οι βασικές ηλεκτρονικές μου γνώσεις δείχνουν άχρηστες μπροστά στη βαριά μεταλλική ρομποτική του. Θαρρώ χρειάζεται μηχανολόγο.
Το κοιτάζω και φαντάζομαι
…ότι, αγοράστηκε με τον 1ο ή το 13ο μισθό κάποιου. Το βλέπω ανοιχτό στο βαλιτσάκι του στο σαλόνι, πάνω στο σεμεδάκι του τραπεζίου, βαλλόμενο απ’ τα εκστατικά βλέμματα των μελών τις οικογενείας, που καλωσορίζουν και περιεργάζονται το νέο μέλος στην κούνια του.
…τον μικρό της φαμίλιας να ανοίγει κρυφά τη βαλίτσα.
-Μη το βιλόιν Μη το πραζς μωρέ διάολε, μωρέ!
-Άσε με ρε γιαγιά. Ξέρω ’γω.
…τον παππού να χαμογελάει χαζεύοντας τον επιλογέα
στροφών και τον περιστρεφόμενο δίσκο. Η επανάληψη της κίνησης είναι σημείο ζωής
*. Να σκέφτεται τις στροφές της δικής του ζωής. Να υπολογίζει πόσο χρονών ήταν το 16. Να θυμάται το 45. Να αναρωτιέται για το 78.
…να ταξιδεύει καλοκαίρι, στο πίσω κάθισμα του VOLVO.
...μικρά 45άρια και βινύλια των 33ων.…το μανιώδη δεξιόχειρα καπνιστή, να καίει άθελά του τη βάση του βραχίονα κατά την αλλαγή.
…τα γέλια της κοπέλας, που έλυσαν τα κορμί της και τίναξαν σταγόνες κρασιού στο ύφασμα της επένδυσης.
Πώς να μη νοσταλγήσεις το άγνωστο;
Ρε… Ας μη γελιόμαστε ρε. Ξέρεις τι ‘ναι
στροφορμή;
** Υ.γ.1. Το Word του 2002, δεν έχει στο λεξικό του τη λέξη βινύλιο. Σώστε το βινύλιο.
Υ.γ.2. Εάν έψαχνα, ίσως να έβρισκα και το κιτρινισμένο σεμεδάκι.
Υ.γ.3. Μία παρατήρηση για αριθμολάγνους : Στα 16 μου, η μητέρα μου ήταν 33ων και ο πατέρας μου 45. Σύμφωνα με όσα γνωρίζω, την εν λόγω χρονολογία, δεν υπήρχε γηραιός στον κύκλο της οικογενείας εις την ηλικία των 78. Ίσως ο προηγούμενος ιδιοκτήτης; Ίσως.
_____________________
* Στέρεο Νόβα : Σημείο ζωής
** ‘Ρε. Ξέρεις τι’ ναι Ζωή;’ / Γιώργος Βούλτατζης - No budget story