<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d7758679\x26blogName\x3disms+end+schisms\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://qarcq.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://qarcq.blogspot.com/\x26vt\x3d8200749065121182551', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

isms end schisms

η ζωή, το σύμπαν & τα πάντα με δανεική ψηφιακή

Father Don Johnston

Ανά τακτά διαστήματα, χρόνια τώρα, κατά τη διάρκεια που τελείται το φαινόμενο της αϋπνίας κάθομαι στο σκοτάδι μπροστά στην εκτυφλωτική οθόνη μου και παράγω-αναπαράγω μουσικά θέματα, προσπαθώντας να συντονίσω τα ηχητικά με τα ανήσυχα εγκεφαλικά μου κύματα.

Με αυτές τις μικρές, σε χρονική έκταση και καλλιτεχνική αξία, μελωδικές μουτζούρες από -συνήθως παράνομες αλλά με σεβασμό οικειοποιημένες- λούπες και σαμπλαρίσματα, που στην τριαξονική απεικόνιση σύνθεσης, ενορχήστρωσης και παραγωγής κινούνται πάντα στο διάστημα ατελής – ημιτελής, μάχομαι τη νυχτερινή υπερένταση και τις φωνές στο κεφάλι μου.

Η όλη δημιουργική διαδικασία υπολογίζεται στο τρίωρο. Κατόπιν, ξαπλώνω στο πάτωμα και με τυφλή ανίχνευση μαζεύω τα μάτια μου, που μετά από τόσες ώρες πέφτουν και κυλάνε συνήθως στον τοίχο πίσω απ’ τη βιβλιοθήκη. Τα φοράω ανάποδα στις κοιλότητες που κρύβουν οι ματωμένες κουμπότρυπες, αφήνω τη δημιουργία μου στο repeat προς νανουριστικό κάψιμο και ακουμπάω στο κρεβάτι. Κάποια στιγμή αργότερα, ξυπνάω στάχτη από τον επαναλαμβανόμενο μουσικό –πλέον- εφιάλτη και με ένα μάτι, είτε γιατί το άλλο δεν ανοίγει είτε επειδή το γειτονάκι μου έχει χάσει κάποια καουτσουκομπάλα στο δωμάτιο, διαγράφω το δημιούργημα μου. Πάντα. Έχει συμβεί να κρασάρει κατά την επανάληψη ο υπολογιστής και το τερατούργημα να αυτοκτονήσει παρασέρνοντας μαζί του όλο το σύστημα. Είναι ένα συμβάν που το θυμάμαι με μεγάλη υπερηφάνεια και ικανοποίηση από ένα κομμάτι που δεν θυμάμαι το παραμικρό ηχόχρωμα. Μέσα σε τρία-τέσσερα χρόνια ανάλαφρου ύπνου έχω γράψει και διαγράψει, με συνοπτικές διαδικασίες, περισσότερα από τριάντα ανήλικα wannabe demo-songs. Δεν θα ήθελα να εξηγήσω γιατί το κάνω αυτό. Κανένα από τα επιμέρους στάδια δεν περιέχει πλήρης συνείδηση. Το όλο εγχείρημα σχετίζεται με τη ‘χους εις χούν’ ανακύκλωση. Άλλωστε οι μισοί από εσάς καίτε ποιήματα στην ταράτσα, θάβεται πίνακες στην αυλή σας, ερωτεύεστε κάνετε σχέσεις και χωρίζετε. Καταλαβαίνεται.

Χτες το πρωί κατά τη διάρκεια μιας εκκαθάρισης βρήκα έναν ξεχασμένο Μόγλι στη ζούγκλα του σκληρού μου modified: Sunday, June 13, 2004. Ένα φτηνό dub-οειδές εγχείρημα με samples κυρίως από τα ethiopiques series. Δεν ήξερα πώς είχε διαφύγει της διαγραφής. Κατανοείται την έκπληξη και την ικανοποίηση να βλέπω το ίδιο βράδυ έναν από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες να χρησιμοποιεί και αυτός –πολύ πιο σωστά- το Yekerme Sew και άλλα θαύματα του Mulatu Astatke. Η αμερικάνικη μετάφραση του τίτλου για το συγκεκριμένο κομμάτι είναι A Man Of Experience And Wisdom. Τα δικά μου ταχυδακτυλουργικά τρικς δεν έχουν όνομα –τα αποθηκεύω ως _______ και πεθαίνουν πριν τα βαφτίσω-, αλλά μετά από αυτή τη μικρή ιστορία θέλησα να βρω ένα αντιπροσωπευτικό όνομα για τον κρυμμένο Μόγλι και να τον αφήσω ελεύθερο σε ξένες ζούγκλες να ηχήσει σε αϋπνίες άλλων.

Berserk on wolF” ως αναγραμματισμός του “Broken Flowers”. Καληνύχτα.

« Home | Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »

7:46 PM

είναι όμορφο. μην κάνεις καμιά μαλακία και τα ξανασβήσεις. Εδώ να τα ανεβάζεις.    



5:14 AM

Ήθελα να γράψω πολλά στο λακωνικά διατυπωμένο ‘ό,τι καλό ακούω τελευταία είναι hip hop’ post σου, αλλά δεν προλάβαινα την προκειμένη στιγμή. Θεωρώ ότι καταλαβαίνω τι θέλεις πεις και συναισθάνομαι τη διαπίστωση. Είναι η ‘μαύρη μουσική’ της εποχής και είναι τουλάχιστον κρίμα όταν απορρίπτεται από τα ελιτιστικά αυτιά των μουσικόφιλων. Θα επανέλθω μάλλον κάποια στιγμή με ένα αναλυτικότερο κείμενο.

Κάλυψα μια κόλλα αναφοράς σε έκταση να γίνω κατανοητός για το παραπάνω εγχείρημα επειδή ήθελα να αποφύγουν οι συ-bloggers τη χρήση των απαιτητικών, ωστόσο καλαίσθητων μουσικών τους κριτηρίων (αφήνοντας στην άκρη δισκογραφικές απαιτήσεις… καταλαβαίνουμε τι θέλω να πω ε;). Έχοντας υπ’ όψιν μέρος της ηχητικής σας αισθητικής Mr.Noheathen σας ευχαριστώ βαθύτατα για το χρόνο που διαθέσατε, τα κριτήρια που παραγκωνίσατε και τον άκρως γενναιόδωρο ‘όμορφο΄ τιμητικό χαρακτηρισμό. Να ’στε καλά και να κοιμάστε ανάλαφρα.    



» Post a Comment