<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d7758679\x26blogName\x3disms+end+schisms\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://qarcq.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://qarcq.blogspot.com/\x26vt\x3d8200749065121182551', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

isms end schisms

η ζωή, το σύμπαν & τα πάντα με δανεική ψηφιακή

This is Vintage

Monday, December 24, 2007










Κονκάρδα της γιαγιάς

Στα ίχνη των φιλόζωων

Monday, December 17, 2007





























- Σχόλιο kukuzelis: Να πάρει! Δεν μπορείς να είσαι σίγουρος σε τίνων τα ίχνη βρίσκεσαι: Θα μπορούσε να έχει φόλα μέσα το ψωμάκι.


- Βαρύ το κάρμα όσων δηλητηριάζουν με υποσχέσεις για ψωμί σ’ αυτόν τον τόπο.

Στην πλατεία που βρίσκεται στο τέλος του λιθόστρωτου κοιμόντουσαν δύο σκύλοι σε έναν εγκαταλελειμμένο καναπέ πλάι στα σκουπίδια. Τυπικό μεσοαστικό ζευγάρι. Παριστάνοντας κι εγώ την τηλεόραση τράβηξα μια κουνημένη φωτογραφία τους.

















Ελάχιστα μέτρα παραδίπλα, ξαπλωμένος σ’ ένα παγκάκι ο πακιστανός μετανάστης προσπαθούσε να βολευτεί πάνω στο χαρτόνι των κρουασάν.

Σήκωσα την ψηφιακή καθώς γεννιόταν ένα ποστ σύνθεσης αντιθέσεων.
Μου έσβησε η μηχανή την ώρα που κέντραρα.
Δεν άλλαξα μπαταρίες.
Δεν είμαι φωτογράφος, ούτε πολεμικός ανταποκριτής.
Περαστικός είμαι και οδεύω προς τη στάση μου.
Ξεχάστηκα.
Οι συνθήκες ζωής που εξίσωσαν τον άνθρωπο και το σκύλο σ’ αυτή την πλατεία με παρέσυραν να λειτουργήσω κι εγώ απέναντι τους σε μηδενιστική βάση. Τόσο, ώστε να αποθανατίσω το κοινωνικό σχόλιο και την παρουσία της συνείδησής μου και στη συνέχεια να επιβιβαστώ στο λεωφορείο με τα αυτιά στα ακουστικά μου.

Ήταν γυρισμένος πλάτη και εν μέρει το επωφελήθηκα. Σίγουρα ο καθωσπρεπισμός μου θα με ανέκοπτε και θα με αφυπνούσε σε μιαν καταμέτωπο απόπειρα.
Κατά έναν τρόπο του στέρησα το δικαίωμα να διατηρήσει την αξιοπρέπεια του.
Λυπάμαι, δεν το αντιλήφθηκα έτσι εκείνη την στιγμή.

Χαίρομαι που δε βγήκε ποτέ εκείνη η φωτογραφία.

’…Στα σκουπίδια βρίσκουν τα σκυλιά φαγητό
Τις περιοχές αυτές τις προστατεύει ο Θεός.
Όπως τους άνεργους, τους άστεγους, κι όσους ζουν στο μέλλον.
Σε αυτούς που αγαπούν και πιστεύουν, φιλιά στέλνω.’ *Κ.Β.






























…κάποια λύση που να δίνει αξιοπρέπεια και σεβασμό στις πράξεις σας.