Silent night
Την περίοδο της σοκολαταπαγόρευσης, οι κάτοικοι βγαίναν στους δρόμους τις νύχτες. Στριμώχνονταν στα καπνοδοχεία αναζητώντας υποκατάστατο. Αποχωρούσαν διακριτικά ανά ζευγάρι και κρυμμένοι σε δώματα, επιδίδονταν σε κάθε λογής σεξουαλικές πράξεις προκείμενου να καταπολεμήσουν το αίσθημα της στέρησης.
Οι χριστιανοί παγανίζονταν. Έσερναν κωνοφόρα από τις γύρω πλαγιές στα σπίτια τους και τα έβαζαν στην πρίζα. Έλατα πιστοποιημένα, εγγύηση πως δεν θα ξαναζούσαν το χριστουγεννιάτικο εφιάλτη του 2012.
- Έπεσε κι άλλο. Το είδες;
- …
- Ποτέ δεν ακούς όταν σου μιλάω στο κρεβάτι. Γυρνάς αμέσως πλάτη και ροχαλίζεις.
- Χμ…;
- Το αστέρι. Το είδες;
- Σε λίγο…
Γνώρισε τον πατέρα της στα 19. Εκείνη κατανόησε τη μητέρα της. Εκείνος, για τα γενέθλιά της, της χάρισε στον καφέ τους ένα ‘σπαθί’, παζαρεύοντας με έναν ασιάτη, πλανόδιο μετανάστη.
- Τι σε λίγο ρε;! Το αστέρι σου είπα…
- Ποιο αστέρι ρε μωρό;
Πηδάει στο πάτωμα και ανοίγει την ντουλάπα. Σηκώνει το ξίφος και αποκεφαλίζει το δέντρο.
- Αυτό το αστέρι! Το είδες;
- …Ήρεμα.
- Όχι ήρεμα… ‘Σοκολάτα’ μαλάκα! Όποτε βλέπεις αστέρι να πέφτει, θα εύχεσαι ‘σοκολάτα’!
Οι χριστιανοί παγανίζονταν. Έσερναν κωνοφόρα από τις γύρω πλαγιές στα σπίτια τους και τα έβαζαν στην πρίζα. Έλατα πιστοποιημένα, εγγύηση πως δεν θα ξαναζούσαν το χριστουγεννιάτικο εφιάλτη του 2012.
- Έπεσε κι άλλο. Το είδες;
- …
- Ποτέ δεν ακούς όταν σου μιλάω στο κρεβάτι. Γυρνάς αμέσως πλάτη και ροχαλίζεις.
- Χμ…;
- Το αστέρι. Το είδες;
- Σε λίγο…
Γνώρισε τον πατέρα της στα 19. Εκείνη κατανόησε τη μητέρα της. Εκείνος, για τα γενέθλιά της, της χάρισε στον καφέ τους ένα ‘σπαθί’, παζαρεύοντας με έναν ασιάτη, πλανόδιο μετανάστη.
- Τι σε λίγο ρε;! Το αστέρι σου είπα…
- Ποιο αστέρι ρε μωρό;
Πηδάει στο πάτωμα και ανοίγει την ντουλάπα. Σηκώνει το ξίφος και αποκεφαλίζει το δέντρο.
- Αυτό το αστέρι! Το είδες;
- …Ήρεμα.
- Όχι ήρεμα… ‘Σοκολάτα’ μαλάκα! Όποτε βλέπεις αστέρι να πέφτει, θα εύχεσαι ‘σοκολάτα’!
This entry was posted
on Thursday, December 15, 2005 at 3:28 AM.
You can skip to the end and leave a response.
4:07 PMκαλέ γιατί δεν μιλάς τόσον καιρό;
μα τί παιδί...
έχω εδώ μπίτερ να ταίσω ολόκληρη τη Μεσόγειο για δώδεκα χρόνια...
(θυμάσαι εκείνο το τσουνάμι πέρυσι; η ενέργεια που λέγαμε πώς ξεχύθηκε; ε, έτρεξα τότε η γυναίκα να προμηθευτώ τα απαραίτητα. μπορεί να πήρα κάτι παραπάνω, αλλά...φτουράει παιδί μου...)
φιλί
4:38 AM
Ένα φεγγάρι, αυγουστιάτικο, είχα δουλέψει ως παγωτατζής σε κάποιο κυκλαδίτικο νησί υπό Ιταλική διεύθυνση (το μαγαζί, όχι το νησί). Ο εργοδότης και ιδιοκτήτης που μιλούσε άπταιστα τη μητρική του και ικανοποιητικά γαλλικά, με πλάκωνε στα ‘κόμεσιντίτσε’ όποτε προσπαθούσε να μου εξομολογηθεί εις την Αγγλικήν τον έρωτά του για την απέναντι καταστηματάρχισσα.
Αταναζία!
Συγκεκριμένα, μου είπε κάποτε:
‘That Atanasia… I want to cover her in chocolate and than dis-cover her !’
Ήθελε να πεί uncover , αλλά ‘γλώσσα λανθάνουσα…’.
6:24 AM
'En bisarr sommar' my dear Ed! (Let’s hope I didn’t write a death threat in Sweedish.) Your presence always puts a mysterious '83% happy'-smile on my face. Wish U were my neighbour.
» Post a Comment