Thanx dudes! Μου 'φαγε μια ολόκληρη μέρα (τρία γεύματα και ένα καραμελέ) αυτή η φαινομενικά ‘απλώς ασβεστωμένη’ σελίδα. Με τυραννούσε το σύνηθες δίλημμα. Διαγράφω ότι δε μου αρέσει ή ξεκινάω απ' το μηδέν και ξαναχτίζω τα πάντα?
Καταλήγω στο ότι και οι δύο απόπειρες είναι εξίσου δύσκολες & χρονοβόρες, με φθορές σε αυχένα και μάτια.
Πρέπει να επιλέξω μια. Ποια μέθοδος ταιριάζει όμως στο χαρακτήρα μου? Με ποια θα έλθει το επιθυμητό αποτέλεσμα? Αυτό που ακόμα το έχω ημι-αόριστο και ασχημάτιστο στο κεφάλι μου ,αλλά γνωρίζω ότι το θέλω. Τι μου (με) έχει διδάξει η ζωή έως τώρα?
Κουνήσου! Αυτό ξέρω μόνο. Προϊδεασμένε φυγόπονε, μην αναλώνεσαι στο ‘πώς θα ήταν καλύτερα? Πιο γρήγορα? Πιο εύκολα?’. Βούτα στη σούπα, διότι το μόνο που καταλήγεις να κάνεις είναι να χρονοτριβείς ‘χωρίς να διασκεδάζεις’ και «δεν έχουμε χρόνο!».
Κάθομαι και σκέφτομαι, υπολογίζω, πιθανολογώ, οργανώνω και καταλήγω με ένα αίσθημα ότι λύνω το άλυτο πρόβλημα. Ο χρόνος κυλάει , ο κόσμος γυρίζει, τα πάντα αλληλεπιδρούν και εγώ προσπαθώ να δώσω λύση σε μια μαθηματική σπαζοκεφαλιά της οποίας τα δεδομένα αλλάζουν ανά δευτερόλεπτο. Εάν δεν απαντήσεις εντός δευτερολέπτου, παράτα τα. Μη συνεχίζεις να λύνεις το ίδιο πρόβλημα με άλλα δεδομένα. Είναι σα να ψάχνεις για το πρότυπο που επιλύει τα πάντα. Απλώς ξεκίνα κάπως κάπου.
Νιώθω να ‘χω αραχνιάσει πάνω από τον ίδιο βούρκο μαζί με τα ίδια μούσκλια, τις ίδιες μύγες, τα γνωστά κουνούπια.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ξέρω ότι υπάρχει πάντα, (τουλάχιστον ένας) τρίτος δρόμος, τον οποίο δε βλέπω, δε φαντάζομαι, αλλά καταλήγω να διαβαίνω.
Για το Blog στηρίχτηκα εντέλει στο Template του Kubrick.
9:19 PMΠάει στράφι το πανωσήκωμα!
12:43 PM
Πώ πώ! Έχω χάσει τις εξελίξεις. Ωραίο! Μεγειά! Καλές δουλειές!
4:28 PM
Thanx dudes!
Μου 'φαγε μια ολόκληρη μέρα (τρία γεύματα και ένα καραμελέ) αυτή η φαινομενικά ‘απλώς ασβεστωμένη’ σελίδα.
Με τυραννούσε το σύνηθες δίλημμα.
Διαγράφω ότι δε μου αρέσει ή ξεκινάω απ' το μηδέν και ξαναχτίζω τα πάντα?
Καταλήγω στο ότι και οι δύο απόπειρες είναι εξίσου δύσκολες & χρονοβόρες, με φθορές σε αυχένα και μάτια.
Πρέπει να επιλέξω μια. Ποια μέθοδος ταιριάζει όμως στο χαρακτήρα μου? Με ποια θα έλθει το επιθυμητό αποτέλεσμα? Αυτό που ακόμα το έχω ημι-αόριστο και ασχημάτιστο στο κεφάλι μου ,αλλά γνωρίζω ότι το θέλω.
Τι μου (με) έχει διδάξει η ζωή έως τώρα?
Κουνήσου! Αυτό ξέρω μόνο. Προϊδεασμένε φυγόπονε, μην αναλώνεσαι στο ‘πώς θα ήταν καλύτερα? Πιο γρήγορα? Πιο εύκολα?’.
Βούτα στη σούπα, διότι το μόνο που καταλήγεις να κάνεις είναι να χρονοτριβείς ‘χωρίς να διασκεδάζεις’ και «δεν έχουμε χρόνο!».
Κάθομαι και σκέφτομαι, υπολογίζω, πιθανολογώ, οργανώνω και καταλήγω με ένα αίσθημα ότι λύνω το άλυτο πρόβλημα. Ο χρόνος κυλάει , ο κόσμος γυρίζει, τα πάντα αλληλεπιδρούν και εγώ προσπαθώ να δώσω λύση σε μια μαθηματική σπαζοκεφαλιά της οποίας τα δεδομένα αλλάζουν ανά δευτερόλεπτο.
Εάν δεν απαντήσεις εντός δευτερολέπτου, παράτα τα.
Μη συνεχίζεις να λύνεις το ίδιο πρόβλημα με άλλα δεδομένα.
Είναι σα να ψάχνεις για το πρότυπο που επιλύει τα πάντα.
Απλώς ξεκίνα κάπως κάπου.
Νιώθω να ‘χω αραχνιάσει πάνω από τον ίδιο βούρκο μαζί με τα ίδια μούσκλια, τις ίδιες μύγες, τα γνωστά κουνούπια.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ξέρω ότι υπάρχει πάντα, (τουλάχιστον ένας) τρίτος δρόμος, τον οποίο δε βλέπω, δε φαντάζομαι, αλλά καταλήγω να διαβαίνω.
Για το Blog στηρίχτηκα εντέλει στο Template του Kubrick.
3:56 AM
δικό σου
3:58 AM
με σέιβ αζ
κατάχαζη
» Post a Comment