Όταν ήμουν μικρή καθόμουν πάντα πάνω σ’ ένα τέτοιο καφάσι με άδειες μπύρες έξω από το μπακάλικο του πατέρα μου στο χωριό και χάζευα. Ήταν το σκαμνάκι μου. Με θυμάμαι να κατεβαίνω από το ποδήλατο, να κάθομαι στο καφάσι , να ανοίγω το καραμελέ , να το γλείφω και να «μουστρίζομαι», όπως έλεγε και η μαμά μου. Δεν θυμάμαι την πασχαλίτσα αλλά είμαι σίγουρη πως κάπου κει θα ήταν κρυμμένη…
Buy me one of those?
fili
5:28 PM
Όταν ήμουν μικρή καθόμουν πάντα πάνω σ’ ένα τέτοιο καφάσι με άδειες μπύρες έξω από το μπακάλικο του πατέρα μου στο χωριό και χάζευα. Ήταν το σκαμνάκι μου. Με θυμάμαι να κατεβαίνω από το ποδήλατο, να κάθομαι στο καφάσι , να ανοίγω το καραμελέ , να το γλείφω και να «μουστρίζομαι», όπως έλεγε και η μαμά μου.
Δεν θυμάμαι την πασχαλίτσα αλλά είμαι σίγουρη πως κάπου κει θα ήταν κρυμμένη…
» Post a Comment